Thursday, July 31, 2008

ႏွလံုးသားထဲက တကၠသိုလ္....

က႔ံေကာ္ပင္တန္းနဲ႔
ေရတမာရိပ္ေအာက္
နင္းေလွ်ာက္ဖူးလည္း
ဘဲြ႔ႏွင္းသဘင္ေရွ႔
ဂ်ပ္ဆင္ေဘးမွာ
အရိပ္ေစာင္႔ဖူးသည္....။

အဓိပတိလမ္း
သစ္ပုတ္ပင္မွာ
ေျခခ်ဖူးသည္
ဒါေတြဟာ....
စာဖြဲ႔မကုန္တဲ႔ အမွတ္တရမ်ားစြာတဲ႔
ႀကားဖူးခဲ႔တာေလ...။

တကယ္တမ္းဆန္းစစ္
အိမ္မက္အျပစ္လား
အထီးက်န္ ႏွလံုးသားမွာ....
အဓိပၸါယ္မဲ႔ ေရရြတ္မိ
ႀကံဳဆံုခြင္႔ရခဲ႔တဲ႔
တခဏတာေပ်ာ္ရႊင္မွဳ႔ေတြဟာ
တသသလြမ္းေမာမွဳ႔ေတြနဲ႔
ထပ္တူျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္
အဲ႔ဒီေပ်ာ္ရႊင္မွဳ႔ကို
မက္မက္ေမာေမာ
ရင္၀ယ္ပိုက္ထားခ်င္မိသည္။

တကယ္ပါ...
ကံႀကမၼာငဲ႔ကြက္
သံသရာအလွည္႔မို႔
အိပ္မက္သာျဖစ္
မက္ခြင္႔ေပးရင္
သို႔မဟုတ္....
မက္ခြင္ရခဲ႔မယ္ဆိုရင္
တစ္ေခါက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔.....မက္ဖူးခ်င္ပါရဲ႔..။ ။

ရူးသြပ္ျခင္း......

အို.....
အသင္ေလာက......
သင္႔ကိုတခါတရံ
လူသားေတြက..အျပစ္တင္တတ္ႀကသလို
တခါတရံ
ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုတတ္ႀကတယ္။

အခ်ိန္.......
သင္႔ကိုလည္း တခါတရံ
လူသားေတြက...ကုန္လြယ္လိုက္တာတဲ႔
တခါတရံက်ေတာ႔
ေႏွးလြန္းလိုက္တာတဲ႔။

အင္း.....ဒါေပမဲ႔
ေလာကနဲ႔အခ်ိန္ဆိုတာ႔
အရာႏွစ္ခုကေတာ႔
လူသားေတြရဲ႔ ေ၀ဖန္မွဳ႔ေတြကို
ဘာမွမသိႏိုင္ပါဘူး
သင္႔တို႔ႏွစ္ဦးရဲ႔ခံစားမွဳမ်ိဳး
ကၽြႏု္ပ္ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ပါရဲ႔......


အိမ္မက္,စိတ္ကူး,ေမွ်ာ္လင္႔႔႔ခ်က္

စြဲလမ္းမွဳ႔ရဲ႔ ယာယီအေဖာ္ဆိုတာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ တစ္ခုတည္းအတြက္
မဟုတ္ခဲ႔ရင္....
ငါ႔ႏွလံုးသားဟာ
ေလႏွင္ရာအေရာက္၊ေႀကြခဲ႔မွာမဟုတ္ဘူး။

လိုခ်င္ရခဲ႔တဲ႔
မသိစိတ္ထဲက လရိပ္တစ္ခုအတြက္
ေရေတြမခန္းေျခာက္ခဲ႔ရင္
ငါအတြက္...
ညအလွေကာင္းကင္ဆိုတာ
ညစ္ေထးသြားခဲ႔မွာ မဟုတ္ဘူး။

ဘ၀တစ္ခုရဲ႔ ရွင္သန္ျခင္း
ကိုးဆယ္ကိုးႏွစ္ပိုင္း တစ္ပိုင္းရာခိုင္ႏွူန္းဟာ
ငါ႔ဆီေရာက္မလာခင္
နိဂံုးခ်ဳပ္အဆံုးသတ္မွဳ႔ရဲ႔
ေစခိုင္းရာ မျဖစ္ခဲ႔ရင္
ပင္ယံထက္က ဥႀသငုက္ရဲ႔ တြန္သံဟာ
ငါ႔ပါးျပင္ေပၚ...
ကူးစက္ခဲ႔မွာ မဟုတ္ဘူး။

ခူးရက္၊ထားရက္ခဲ႔ျပီး
တကယ္တမ္း
ခူးခ်ိန္လြန္၊ရနံ႔ျပယ္မွ
ရင္ထဲမွာေမႊးေနဆဲအထိ
မရည္ရြယ္ပဲ ရွိေနခဲ႔ဲျပီေလ..
ဒါေပမဲ႔......
ဘ၀ဆိုတာ ခဏေလးပါ
အဲ႔ဒီဘ၀ဟာ...တကယ္ေတာ႔....
အိမ္မက္ (သို႔) စိတ္ကူး (သို႔) ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္.....

သားဘ၀နဲ႔ အေမ.......

ကိုးလလြယ္၊ဆယ္လမဖြားခင္
အစပ္ေတြေရွာင္ အအိပ္ေရွာင္လို႔
စိတ္ေတြရႊင္လန္း...
ဘ၀မရွိေသးတဲ႔ သားကို၀မ္းလြယ္
တစ္ခ်က္မျငိဳညင္
ဒုကၡကိုေမ႔ အားေတြျပည္႔လို႔
အေမ.......
သားလူမျဖစ္ေသးဘူးေလ။

လေတြႏွစ္ေျပာင္း ႏွစ္ေတြေႏွာင္းလို႔
ဘ၀အစလွဳပ္ရွား
လူတကာႀကား၀ယ္ အရြယ္ေရာက္ေတာ႔
ဒါ...ငါ႔သားစားဖို႔
ဒါ...ငါ႔သား၀တ္ဖို႔
ဒါ...ငါ႔သားစီးဖုိ႔
ဒါ....ငါ႔သားအတြက္တဲ႔.....
အေမ......
အေမ႔အတြက္ စဥ္းစားအံုးေလ။

ပညာေတြတတ္ လက္၀ယ္ဘြဲ႔နဲ႔
အခ်ိန္ေရာက္ေတာ႔
ဘ၀ေရွ႔ေရးတင္႔တယ္ေစဖို႔
တဖြဖြမွာႀကား...
သားဘ၀ျမင္႔မွ၊သားဘ၀လွမွ
အေမ႔ရႊင္လန္း
အေမ႔ရင္ကိုေအးျမ..ႀကည္လင္တယ္တဲ႔
အေမ.......
အေမ႔မွာေရာ..ဘ၀ရွိေသးတယ္ေလ
ေမ႔ေနခဲ႔ျပီလား အေမ.....။

သို၀ွက္ေ၀ဒနာ.........

အခုေလးတင္
သာခဲ႔တဲ႔ လမင္း
တိမ္မဲေတြျပံဳး
ရင္ထဲက အပူေႀကာင္႔ပါ.......

အခုေလးတင္
ႀကားခဲတဲ႔ သံသာ
မခံသာနားထဲ
ညဥ္႔ငုက္ငိုေႀကြးသံလိုလို
ထပ္ေနရွုက္သံ
ရင္ထဲက လြမ္းေမာမွွဳ႔ေႀကာင္႔ပါ...

အခုေလးတင္
ေမႊးခဲ႔တဲ႔ပန္း
ခါးသီးရနံ႔
ေလညွင္းႏွင္႔အတူ
ဘယ္သူ႔အတြက္ မရည္ရြယ္
မြမ္းႀကပ္ေလွာင္ပိတ္
တစ္ေယာက္တည္းတြယ္တဲ႔
ရင္ထဲက ေမွွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေႀကာင္႔ပါ......

အခုေလးတင္
လန္းဆန္းတဲ႔ ႏွလံုးသား
ျဖဳတ္ခနဲ႔ေႀကြက်
ျပန္ဆက္မရ၊တစ္စဆီေျမခ
လူတကာနင္းေျခ
ေထာင္႔တစ္ေနရာ အႀကည္႔ေရာက္
ရင္၌ေပ်ာ္ရႊင္
အေႏွးဆံုး ေျခလွမ္း
ရလိုဆႏၵႏွင္႔
ေကာက္ယူအႀကည္႔
ေသြးစြန္းေႀကမြ သံုးမရေတာ႔
တစ္ဆစ္ဆစ္နာက်င္
ပဲ႔ေႀကြ ႏွလံုးသား
ရင္၌ေထြးေပြ႔
မလႊင္႔ျပစ္ရက္
မသိမ္းဆည္းရဲႏွင္႔
ယခုအခ်ိန္ထိတိုင္
ဘယ္အခ်ိန္ထိေအာင္
ႏွေျမာတသစြာ
ဆံုးျဖတ္မရဲခဲ႔......
ရင္ထဲကသူေႀကာင္႔ပါ.......။

သိေစခ်င္လ်က္.........

ရင္ထဲက ပန္းတစ္ပြင္႔
တံခါးတံတိုင္းမဲ႔...
သမုဒၶယာေႀကာထက္
ႀကာရွည္နစ္ေျမာ
စံု၊ဆန္ေသာ္လဲ
သခင္႔စိတ္ထဲ...
သိခ်င္သိ
သိခ်င္မွလဲသိမယ္။

ရင္ေမာစြာေမွ်ာ္လင္႔.......
ႏွလံုးသား၀န္းက်င္ဆီ
သယ္ေဆာင္ရာတေလွ်က္.....
အႀကင္နာအေငြ႔အသက္
အစဥ္သာ ျဖတ္တိုက္ခတ္ေနေပမဲ႔....
သခင္႔ ပင္႔သတ္ထဲ
ျငိခ်င္မွလည္း

တစ္ဆစ္တည္းေသာျမွား
ႏွစ္၀င္ရင္၌
ေရွာင္ခ်ိန္မရ
ဒဏ္ရာဗလာပြျဖင္႔
ႏြယ္တစ္မွ်င္၊ျမက္တစ္ပင္သာသာ
ကယ္တင္ရွင္လိုတာ
သခင္႔အေတြးထဲ....
ရွိခ်င္ရွိ
ရွိခ်င္မွလည္းရွိမယ္။

သို႔တေစ
မသိ၊မျငိ၊မရွိခ်င္းထက္
တိုက္ဆိုင္မွူ႔ တခ်ိန္ေလာက္သာသာ
မသိက်ိဳးကၽြန္ မျပဳရက္ခ႔ဲပင္လွ်င္
ေက်နပ္ျပီသခင္...။ ။