ကိုးလလြယ္၊ဆယ္လမဖြားခင္
အစပ္ေတြေရွာင္ အအိပ္ေရွာင္လို႔
စိတ္ေတြရႊင္လန္း...
ဘ၀မရွိေသးတဲ႔ သားကို၀မ္းလြယ္
တစ္ခ်က္မျငိဳညင္
ဒုကၡကိုေမ႔ အားေတြျပည္႔လို႔
အေမ.......
သားလူမျဖစ္ေသးဘူးေလ။
လေတြႏွစ္ေျပာင္း ႏွစ္ေတြေႏွာင္းလို႔
ဘ၀အစလွဳပ္ရွား
လူတကာႀကား၀ယ္ အရြယ္ေရာက္ေတာ႔
ဒါ...ငါ႔သားစားဖို႔
ဒါ...ငါ႔သား၀တ္ဖို႔
ဒါ...ငါ႔သားစီးဖုိ႔
ဒါ....ငါ႔သားအတြက္တဲ႔.....
အေမ......
အေမ႔အတြက္ စဥ္းစားအံုးေလ။
ပညာေတြတတ္ လက္၀ယ္ဘြဲ႔နဲ႔
အခ်ိန္ေရာက္ေတာ႔
ဘ၀ေရွ႔ေရးတင္႔တယ္ေစဖို႔
တဖြဖြမွာႀကား...
သားဘ၀ျမင္႔မွ၊သားဘ၀လွမွ
အေမ႔ရႊင္လန္း
အေမ႔ရင္ကိုေအးျမ..ႀကည္လင္တယ္တဲ႔
အေမ.......
အေမ႔မွာေရာ..ဘ၀ရွိေသးတယ္ေလ
ေမ႔ေနခဲ႔ျပီလား အေမ.....။ ။
